-
1 pochwycić w ramiona
= brać w ramiona -
2 brać w ramiona
= pochwycić w ramiona или wziąć w ramiona обнима́ть; заключа́ть (заключи́ть) в объя́тия -
3 ramię
сущ.• власть• лопатка• обочина• ответвление• плечо• рука• сила• филиал* * *rami|ę☼ 1. плечо;wzruszać \ramięonami пожимать плечами; \ramię dźwigni физ. плечо рычага;
2. рука ž (от локтя до плеча); плечо anaL;wziąć pod \ramię взять под руку;
3. ответвление;\ramię rzeki рукав
реки;4. мат. сторона ž;\ramię kąta сторона угла; ● \ramię w \ramię, \ramię przy \ramięeniu плечо(♂) к плечу; brać (pochwycić, wziąć) w \ramięona заключать (заключить) в объятия; z otwartymi \ramięonami с распростёртыми объятиями;
na \ramię broni на плечо! (команда)+3. odnoga
* * *с1) плечо́wzruszać ramionami — пожима́ть плеча́ми
ramię dźwigni — физ. плечо́ рычага́
2) рука́ ż ( от локтя до плеча); плечо́ anat.wziąć pod ramię — взять по́д руку
3) ответвле́ниеramię rzeki — рука́в реки́
4) мат. сторона́ żramię kąta — сторона́ угла́
•- ramię przy ramieniu
- brać w ramiona
- pochwycić w ramiona
- wziąć w ramionaSyn:odnoga 3) -
4 pochwy|cić
pf vt 1. (złapać) to seize- pochwycić kij/siekierę/strzelbę to seize a stick/an axe/a shotgun- pochwycić czyjąś rękę to seize sb’s hand- pochwycić kogoś w ramiona to clutch sb in one’s arms2. (pojmać) to capture; (obezwładnić) to seize- żołnierze pochwycili zbiega the soldiers captured the fugitive- wilk/jastrząb pochwycił swoją ofiarę the wolf/hawk seized its prey3. (wzrokiem, słuchem) to catch [dźwięk, zapach]- psy pochwyciły ślad the hounds caught the scent4. (zrozumieć) to grasp [sens, wątek]- w lot pochwycił, o co mi chodziło he immediately grasped what I meantThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pochwy|cić
-
5 schwy|cić
pf Ⅰ vt książk. 1. (złapać, pochwycić) to catch, to grab, to grasp, to seize- schwycić kogoś za rękę to grab a. grasp sb’s arm a. sb by the arm- schwycić kogoś za klapy marynarki to grab sb by his lapel(s)- schwycić kogoś za ramię/nogę to seize sb’s arm/leg- schwyciła dziecko w ramiona she caught the baby in her arms- daremnie usiłowała schwycić linę she futilely snatched at the rope- schwycić za szablę to grab one’s sword2. przen. (zjawić się, owładnąć) to catch, to grip, to seize- po drodze schwycił nas deszcz we got caught in the rain on the way- schwycił go strach he was gripped with fear- nagle schwycił go ból he was seized with a. by a sudden pain- mróz schwycił w nocy there was a frost in the night- płacz ją schwycił za gardło she was choking with tears- lęk schwycił ją za serce fear gripped her heart3. przen. (spostrzec, rozpoznać) to catch- schwycił jej zaniepokojone spojrzenie he caught her worried glance- nie schwycił ani słowa z ich rozmowy he couldn’t catch a word of their conversationⅡ schwycić się książk. 1. (dotknąć się) to clutch- schwycić się za brzuch/głowę z bólu to clutch one’s stomach/head in pain2. (złapać się wzajemnie) to catch a. grab a. grasp a. seize hold of each other- walczący schwycili się za bary the fighters grappled with each other3. (przytrzymać się) to catch a. grab a. grasp a. seize hold (czegoś of sth)- schwycił się oburącz poręczy he gripped the rail with both hands- schwyciła się krzesła, żeby nie upaść she grabbed hold of the chair to keep from fallingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > schwy|cić
См. также в других словарях:
pochwycić — dk VIa, pochwycićcę, pochwycićcisz, pochwycićchwyć, pochwycićcił, pochwycićcony 1. «wziąć, ująć; złapać za coś» Pochwycić kogoś za rękę. Pochwycił stojącą w kącie strzelbę. Pochwycił syna w ramiona, w objęcia. ◊ Pochwycić władzę, rządy, ster… … Słownik języka polskiego
schwycić — dk VIa, schwycę, schwycićcisz, schwyć, schwycićcił, schwycićcony 1. «chwytając ująć coś lub kogoś, wziąć gwałtownie; złapać, pochwycić» Schwycić laskę a. za laskę. Schwycić piłkę. Schwycić kogoś w ramiona, za rękę, za kołnierz. Schwycić rybę na… … Słownik języka polskiego
